عاشقانه 1
زندگی زیباست، زشتی های آن تقصیر ماست، در مسیرش هرچه نازیباست آن تدبیر ماست! زندگی آب روانی است روان می گذرد، مثل آن مسجد بین راهی…تنهایم هرکس هم که می آید مسافر است میشکند… هم نمازش را. هم عهدش را هم دلم را… …و می رود….
به کوه گفتم عشق چیست؟ لرزید.
رفتی و ندیدی که چه محشر کردم با اشکتمام کوچه را تر کردم وقتی که شکست بغض تنهایی من وابستگی ام را به تو باور کردم
آنجا که توئی ، رهگذری نیست مرا جز دوری تو غم دیگری نیست مرا
خواهم که به جانب تو پرواز کنم حیف است که هیچ بال و پری نیست مرا . . .
www . night Skin . ir |